Julia trekt tijdens de zomer met haar ouders naar het eiland Unst. Terwijl haar vader het vuurtorenlicht repareert en haar moeder onderzoek doet naar de Groenlandse haai, wordt duidelijk dat de uitgelaten en vrolijke stemming van haar moeder niet is wat het lijkt. Wanneer er iets ergs gebeurt en Julia’s moeder in het ziekenhuis wordt opgenomen, is Julia vastbesloten de haai te vinden voor haar moeder.
In Julia en de haai groeit een jong meisje op met een mama die aan een bipolaire stoornis lijdt. Zij en haar mama zijn twee handen op één buik. Zolang ze haar mama kent is deze uitgelaten, vrolijk en vol energie. Op het eiland verliest de vrouw zich meer en meer in onrealistische scenario’s en haar enthousiasme verandert stilaan in een soort opgejaagdheid.
Er zitten meer geheimen in de zee dan in de lucht. Ik heb van mama geleerd dat als het water kalm is en de sterren in het oppervlak prikken, er geheimen van de lucht in de oceaan vallen die hem nog raadselachtiger maken.
In dit boek is Julia zelf aan het woord en dat zorgt voor een heel mooi perspectief. Julia beschrijft hoe ze voelt dat er iets aan de hand is, maar niet weet hoe te reageren. Ze betrekt de ‘buien’ van haar mama op zichzelf en loopt op kousenvoeten om haar mama niet te irriteren, een gigantisch schuldgevoel overschaduwt haar dagen. Twee jongens op het eiland bezorgen haar bovendien zelf de nodige problemen: de vriendschap met Kin is broos en het pestgedrag van Adrian zorgt voor spanningen.
Het boek neemt vaart wanneer haar mama met spoed in het ziekenhuis wordt opgenomen. Julia komt in haar eigen wervelstorm terecht en gaat op zoek naar een manier om haar mama te redden.
Mijn gedachten keerden telkens terug naar mama, ze sneden als een vin door het oppervlak van alle andere gedachten, en ik duwde ze elke keer met moeite weer naar beneden. Als ik de haai vond en haar dat kon laten weten, dan kwam alles goed. Dan zou ze weer vrolijk zijn. Dan zou ze weer mama zijn.
Kiran Millwood Hargrave gebruikt veel metaforen en beeldspraak waardoor dit boek eerder geoefende lezers zal aanspreken. Maar dat ze een gevoelig en aangrijpend verhaal kan opbouwen, staat vast. Door dit boek krijg je een idee wat een impact de mentale gezondheid van een ouder heeft op een kind. Tom de Freston (de echtgenoot van de auteur) zorgde voor de illustraties die het verhaal omarmen en rijkelijk verbeelden. Bijna elke pagina is geïllustreerd in enkel zwart met fel geel als steunkleur. Heel bijzonder. Die prachtige illustraties vormen letterlijk een beeldverhaal van Julia en haar gedachten.
Julia en de haai is een boek dat je bijblijft. Originele jeugdliteratuur die de lezer uitdaagt en respecteert. Wondermooi en gevoelig.
Julia en de haai (10+)
Kiran Millwood Hargrave (tekst) | Tom de Freston (ill.) | Maria Postema (vert.) | ISBN 9789021684109 | Ploegsma
Met dank aan Uitgeverij Ploegsma voor het recensie-exemplaar.
Denk je bij het aankopen van die fijne kinderboeken ook aan de lokale handelaar? Bestel je boek bij een boekhandel via Confituur Boekhandels, Standaard Boekhandel of de vele kleine gespecialiseerde boekhandelaars dichtbij huis. Ook op filosovaardig.nl. vind je heel veel filosofieboeken en -materialen.
