Hierom:
- Poëtische vertelling die samen met het eerste deel een magistraal epos vormt die je meevoert naar een ongeziene wereld
- Spannend, mysterieus en meeslepend
- Filosofie en vertelkracht in één boek
Prangende vraag: Hoe kan een verhaal een cadeau zijn?
Covertekst:
Hannah is nog jong als haar vader sterft. Ze heeft alleen nog het vinkje dat ze van hem kreeg. Als het vogeltje ziek wordt, besluit Hannah op zoek te gaan naar de terugstromende rivier. Want een druppel daarvan volstaat om het eeuwige leven te krijgen. Alleen heeft nog nooit iemand die rivier gevonden… Zal het Hannah wel lukken? Over het hobbelige pad dat De Hemelweg heet trekt ze naar het zuiden, naar de woestijn en nog verder. Dan belandt ze in de kruidenierswinkel van Tomek, die hopeloos verliefd op haar wordt.
Dit boek is het vervolg op De terugstromende rivier. Het verhaal van Tomek dat ik een jaar geleden ontdekte. Ik noemde Jean-Claude Mourlevat toen een rasechte verteller en dat maakt hij ook in dit boek opnieuw waar. Al in de proloog zie je hoe slim Mourlevat dit verhaal laat aansluiten bij het vorige boek dat verteld werd vanuit het standpunt van Tomek. Hannah is aan het woord en zegt “Dit verhaal is het allermooiste cadeau dat ik je kan geven.” De mysterieuze toon is daarmee gezet.
Het vinkje van Hannah wordt ziek en om het te genezen gaat Hannah op zoek naar de rivier Qjar, waarvan het water je onsterfelijk maakt. De tocht begint wanneer ze de postkoets van Jorim en Gregor instapt die hen langs de Hemelweg naar het zuiden voert. Een spannende, maar ook confronterende reis want hun eindbestemming is meteen ook de laatste halte in het leven van de oude Jorim. Hannah gaat alleen verder en komt in een bizarre droom terecht waarin ze haar toekomst leeft, maar tegelijkertijd de mogelijkheid geeft opnieuw terug te keren naar het heden.
Ze stapt een tijdje mee met De Zwijgers, een groepje mannen die amper een woord met elkaar of met Hannah wisselen. Dankzij Hannah’s dagboek lezen we mee hoe ze eerst gek wordt van hun gezwijg, maar nadien ontdekt dat je elkaar minder te zeggen hebt dan je denkt.
Ongeveer halverwege het boek herbeleven we de ontmoeting van Hannah met Tomek en alle gebeurtenissen die zich daarna ontvouwen (in het Woud der Vergetelheid, bij de Geurmakers, op het zeilschip) zien we nu door de ogen van Hannah. Dat levert echt een fantastische leeservaring op.
“Het was maar goed dat ik mij benen volgde, en het was verkeerd om de moed te verliezen. Want het leven is vindingrijker en fantasievoller dan wijzelf. Als we het helemaal niet meer zien zitten, verzint het leven er wel weer iets op.” (p. 125)
Naast die meeslepende vertelling, zet Mourlevat je ook aan het denken. Want wat te denken over de gekke namen die de mensen in de haven hebben (of is het Hannah die een vreemde naam heeft?), de eigenaardige landen waarlangs het schip vaart, het koninkrijk waar het schoonheidsideaal op z’n kop wordt gezet en de vraag naar eerlijkheid of waarachtigheid scherp wordt gesteld. Iedere passage heeft aanzetten om te gaan filosoferen en praten met elkaar over wat iets nu betekent, maar je kan er evengoed ook fijne opdrachten bij bedenken (Bedenk een nieuw land met een eigenaardigheid, Schrijf het mooiste woord dat bestaat op, Vertel het laatste jaar van je leven achterwaarts).
Mourlevat creëerde met De terugstromende rivier een heerlijk epos dat steeds verrast. Een rijk, meeslepend en virtuoos boek om in je hart te sluiten.
De terugstromende rivier. Het verhaal van Hannah. (11+)
Jean-Claude Mourlevat | Eef Gratama (vert.) | ISBN 9789045127521 | Querido | 136 p.
Met dank aan Uitgeverij Querido en L&M Books voor het recensie-exemplaar.
Denk je bij het aankopen van die fijne kinderboeken ook aan de lokale handelaar? Bestel je boek bij een boekhandel via Confituur Boekhandels, Standaard Boekhandel of de vele kleine gespecialiseerde boekhandelaars dichtbij huis.
