Wie me al wat langer volgt, weet dat ik een grote voorstander ben van creatieve en filosofische tussendoortjes. Je hebt er niet veel voorbereiding aan, maar zorgt toch voor wat extra vuurwerk in de hersenen van je leerlingen en fun in de klas. En dat kan op een heel speelse manier. Toen ik het spel Hikes in huis haalde, was dat in de eerste plaats omdat ik heel nieuwsgierig was naar een nieuwe combinatie van spel- en denkplezier. Maar dat draaide anders uit.
Hikes draait niet om winnen, maar om het delen van vragen en gedachten. Het doel is om samen 3 hikes af te leggen die bestaan uit 3 etappes. Bij elke etappe horen opdrachten die je vindt op etappekaarten. De etappekaarten vormen een stukje pad dat steeds langer wordt tijdens het spel.
Er zijn drie hikes:
- de denkhike (redeneren en denken)
- de speelhike (zingen, tekenen, improviseren)
- de vragenhike (vragen stellen)
De soorten opdrachten zijn niet nieuw (je moet dieren raden, vragen stellen aan een voorwerp, krijgt dilemma’s voorgeschoteld), maar het is wel handig dat ze hier zijn bijeengebracht. En sommige opdrachten blijven natuurlijk wel heel leuk: spelen alsof je elkaars buren bent, één buur belt aan en begint met de zin ‘Ik weet wat ik wil worden’. Dan volgt een improvisatie. Of het dilemma ‘één superkracht hebben of elke dag iets nieuws kunnen?’ Per etappe krijg je 25 kaarten (225 etappekaarten in totaal). Dat is misschien wat veel voor thuis, maar in een klas kan je het spel daardoor wel in groepjes spelen op korte tijd.
Als spel zelf vind ik Hikes echter wat mager uitvallen. Er wordt aangeraden om aan het begin van het spel een hike te kiezen die je samen wil afleggen, maar ik zou alle hikes gewoon door elkaar husselen omdat er anders te weinig variatie is. Een spannende of verrassende hindernis zou welkom geweest zijn om het spelelement echt tot zijn recht te laten komen.
Volgens mij werken de opdrachten goed, ook zonder dat je er een hike van maakt. Als tussendoortje bijvoorbeeld of inderdaad als mooie aanzet om met elkaar in gesprek te gaan en met elkaar te verbinden.
In het begeleidend boekje met spelregels staan ook reflectievragen voor volwassen spelleiders. Die zetten je op weg om ook na het spel te kunnen reflecteren en zo alsnog in een filosofisch gesprek te duiken. Het spel is geschikt voor spelers vanaf een jaar of 7.
Spelidee: Francis Faken | Illustraties: Grootzus | Uitgeverij Filosovaardig | ISBN 9789083182308
Genoten van deze tips? Volg Denkkaravaan op Facebook of Instagram voor meer aanstekelijk denk- en verwonderplezier.
