Als zijn schildpad doodgaat, voelt een jongen zich eindeloos verdrietig. Van zijn moeder mag hij een ander huisdier uitkiezen. Maar hoe kan een ander dier Milo nu vervangen?
Het knappe van dit prentenboek is dat het verlies en rouw op een heel toegankelijke manier bespreekbaar maakt. We zien Milo op de eerste pagina in een grauwe slaapkamer. Hij ligt verdrietig op de grond. Voor hem een tekening van Milo en naast hem de lege waterbak met eiland waarin zijn schildpad ooit woonde. Dat zijn mama ook ooit een huisdier had dat er op een dag niet meer was, is een schrale troost. Dat zijn ook de adviezen van zijn vrienden om een ander huisdier te nemen.
‘Waarom neem je geen leeuw? vraagt mijn beste vriend Sjef.
Dan is iedereen bang voor je!’
Wanneer de jongen tegen zijn zin met zijn moeder meegaat naar een dierenwinkel, is hij er nog altijd van overtuigd dat hij geen nieuw huisdier wil. Want niemand is zoals Milo. Maar dan ontdekt hij dat elke schildpad wel iets heeft van Milo. Zou dat het geheim zijn om Milo minder te missen? Meer verklap ik niet. De laatste zin van het boek is immers zo raak, die moet je zelf ervaren.
Pim Lammers koos zijn woorden en zinnen zorgvuldig uit. Nu eens staat er één zinnetje (“Milo en ik hoorden bij elkaar”), dan bijna een pagina vol met redenen waarom de jongen Milo mist (“Omdat Milo lief is, omdat er niets liever is om te tekenen dan Milo, omdat Milo wel vindt dat ik kan zingen,…”)
Hoe Pim Lammers al die verwarrende gevoelens weergeeft, gaat tot in het diepste van je hart.
“Dat ik Milo mis, voel ik overal. In mijn hart, in mijn hoofd, in mijn buik. Het is net alsof mijn buik zijn kleine teen heeft gestoten tegen de tafelpoot. Alsof mijn hart is uitgegleden op de gladde tegels in het zwembad. Alsof mijn zus is gekrompen, zich in mijn hoofd heeft verstopt en mij daar stiekem zit te knijpen.”
Iedereen die ooit afscheid nam, zal zich herkennen in de goedbedoelde adviezen, de plannen voor de toekomst waar een eind aan komt, het verdriet dat soms heel fysiek wordt. Lammers maakte er een mooi en troostend prentenboek van. Echt zoals het is. De zachte en tedere illustraties van Sanne te Loo in een heel speciale techniek, vullen de tekst perfect aan. Prachtig hoe zij speelt met kleur en details en een heel spectrum aan gevoelens in beeld kan weergeven.
Ik mis Milo is een fijngevoelig prentenboek voor iedereen die afscheid heeft moeten nemen. Een verhaal als een zacht en troostrijk dekentje. Aanrader voor wie het gesprek wil aangaan met jonge kinderen over verdriet, rouw en afscheid.
Ik mis Milo (4+)
Pim Lammers (tekst) | Sanne te Loo (ill.)
ISBN 9789045125879 | Uitgeverij Querido
Met dank aan L&M Books en Uitgeverij Querido voor het recensie-exemplaar.
Denk je bij het aankopen van die fijne kinderboeken ook aan de lokale handelaar? Bestel je boek bij een boekhandel via Confituur Boekhandels, Standaard Boekhandel of de vele kleine gespecialiseerde boekhandelaars dichtbij huis. Ook op filosovaardig.nl. vind je heel veel filosofieboeken en -materialen.
