Een brul en een warme vacht. Denkkaravaan leest: De laatste beer (9+)

April trekt met haar vader voor zes maanden naar het onbewoonde noordpoolgebied. Terwijl haar vader het weerstation bemant en zich zoals steeds op zijn werk stort, heeft April zeeën van tijd om Bereneiland te ontdekken. Ze voelt zich eenzaam, maar dan gebeurt er iets onverwachts: ze vangt een glimp op van een ijsbeer. Hij is uitgehongerd, gewond en ver weg van huis. Het dappere meisje herkent zichzelf in de beer en langzaam ontstaat er een ongewone band tussen hen. Ze besluit haar nieuwe vriend te redden. Maar dat is niet zonder gevaar.

Een paar uur lang vertoefde ik in het desolate noordpoolgebied, samen met een reusachtige ijsbeer en een dapper meisje. Ik liet me meeslepen door April die beetje bij beetje het vertrouwen wint van een wild dier. Zij offert de hele voorraadkast op zodat Beer opnieuw op kracht kan komen, verliest de tijd uit het oog (maar dat merkt haar verstrooide vader nooit) en toont zich vastberaden om haar steentje bij te dragen aan het redden van de planeet. Ik was vertederd door de wilde ijsbeer in nood, die uiteindelijk toch goed op zijn pootjes terechtkomt.

De laatste beer vermengt realiteit (het thema van de opwarming van de aarde is heel aanwezig) en fantasie (ik denk niet dat het verstandig is een ijsbeer kilo’s pindakaas te voederen of te aaien) en dat werkt prima. Wat had ik graag meegereden in dat koude, verlaten landschap op de rug van dat aaibare beest, de haren in de wind en de zonsondergang tegemoet! De spanning in dit boek is bovendien meesterlijk opgebouwd. Ik las met ingehouden adem.

“Beer keek haar aan met zijn donkerbruine ogen, waarin niet alleen de zee schitterde, maar ook nog iets veel diepers. Een blik die tijd en ruimte en alles wat daartussen zat overspande. Misschien duurde het voor altijd, misschien een paar seconden. Als April eraan terugdacht, wist ze dat nooit helemaal zeker. Maar één ding wist ze wel: het was de blik waar vriendschappen op gebouwd worden.”

Het is bloedmooi hoe Hannah Gold de gevoelens van April vat in woorden. Want behalve over klimaatopwarming, avontuur en vriendschap, gaat dit boek ook over verlies en rouw. Toen Aprils mama stierf, “had ze de helft van papa meegenomen. De leukste helft helaas.” Het verhaal maakt veel ruimte voor de worsteling waarmee April en haar vader dat verlies op hun eigen manier proberen te aanvaarden en tegelijkertijd laat het een perspectief zien zonder rooskleurig te worden.

“Misschien ben ik daarom ook wel hierheen gekomen. Om iets te vinden wat ik lang geleden ben kwijtgeraakt.”

En dan die verbluffende zwart-witillustraties van Levi Pinfold die het verhaal helemaal tot leven laten komen! De laatste beer is een opwindend, magisch en ontroerend verhaal dat je aan het denken zet over hoe wij omgaan met moeilijke situaties en subtiel laat zien hoe je elkaar ook in avontuurlijke tijden nabij kan blijven. Prachtig debuut!

De laatste beer (9+)

Hannah Gold (tekst)  |  Levi Pinfold (ill.)  |  Pauline Michgelsen (vert.)  |  ISBN 9789021471143  |  Uitgeverij Volt

Met dank aan Uitgeverij Volt en L&M Books voor het recensie-exemplaar.

Denk je bij het aankopen van die fijne kinderboeken ook aan de lokale handelaar? Bestel je boek bij een boekhandel via Confituur Boekhandels, Standaard Boekhandel of de vele kleine gespecialiseerde boekhandelaars dichtbij huis. Ook op filosovaardig.nl. vind je heel veel filosofieboeken en -materialen.

Dit vind je misschien ook leuk

10+
De verkeerde kant. Denkkaravaan leest: Vandaag komen we niet meer thuis (10+)
10+
Hardop zeggen wat je verbergt. Denkkaravaan leest: Windstil
4+6+
Kapot en weggegooid. Denkkaravaan leest: Propje