Herinneringen om nooit te vergeten. Denkkaravaan leest: Weet je nog?

Trefwoorden: verhuizen, scheiding

Hierom:

  • Verbluffende, melancholische illustraties van gevierd illustrator Sydney Smith
  • Intieme vertelling over een moeder en zoon die verhuizen en opnieuw moeten beginnen en elkaar heel nabij blijven
  • Het zijn vaak de kleine, alledaagse dingen en gebaren die de moeite van het onthouden waard zijn

Prangende vraag: Kies je zelf je herinneringen?

Covertekst:

Weet je nog, de eerste ochtend in ons nieuwe huis?

We waren met z’n tweeën, jij en ik. We hoorden het geluid van bussen.

We roken de geur van de bakker aan de overkant.

En de zon kwam op boven de stad.

Het was net een sprookje.

Twee paar blote tenen die onder een dekbed uitsteken. Twee vage gezichten in het donker, met hun hoofden dicht tegen elkaar op een hoofdkussen. De beelden waarmee dit boek begint zijn intiem en donker. Het zijn die van een moeder en zoon die in bed herinneringen ophalen. De herinneringen worden getoond in lichte, dromerige en kleurrijke beelden die soms een hele pagina innemen of naast elkaar als kleine vensterraampjes een inkijk geven: een picknick in het weiland, leren fietsen en niet weten hoe te remmen, een stortbui. De spaarzame tekst is gedrukt in twee kleuren die de twee stemmen weergeven. De vader duikt wel op in de herinneringen, maar niet in de tekst. Later wordt duidelijk dat dit de laatste herinneringen zullen zijn aan hun leven met z’n drieën.

Het verhaal kantelt wanneer moeder en zoon hun huis achterlaten en alles wat ze hebben in een vrachtwagen laden. De vader gaat niet mee. We weten niet waarom. De twee voelen zich verdwaald, wat nog eens extra wordt versterkt door het kleine, benauwde appartement in sombere kleuren. Je vraagt je af hoe dit verder moet, maar dan neemt het verhaal alweer een prachtige wending waardoor hoop in dit boek binnen sijpelt. Moeder en zoon weten dat alles goed zal komen, want ze kunnen hun eigen verhaal schrijven door hun eigen herinneringen te maken. De prenten krijgen naar dit einde toe meer licht en lucht.

De melancholie en hoop in het  werk van Sydney Smith (Ik praat als een rivier, De tuin van mijn Baba,..) herken je uit de duizend. Ook in dit boek. Smith speelt met licht en perspectief waardoor een meesterlijke vertelling ontstaat. Hij schept een intiem universum (je kijkt letterlijk door de ogen van een kind), maar zoomt ook steeds verder uit om het hele plaatje te kunnen zien. Ook dit is weer zo’n stil prentenboek met een aantrekkingskracht die ik niet kan verklaren.

Weet je nog? (5+)

Sydney Smith  |  Edward van de Vendel (vert.)  |  ISBN 9789045129877  |  Querido

Met dank aan uitgeverij Querido voor het recensie-exemplaar.

Denk je bij het aankopen van die fijne kinderboeken ook aan de lokale handelaar? Bestel je boek bij een boekhandel via Confituur Boekhandels, Standaard Boekhandel of de vele kleine gespecialiseerde boekhandelaars dichtbij huis.

Dit vind je misschien ook leuk

10+
De verkeerde kant. Denkkaravaan leest: Vandaag komen we niet meer thuis (10+)
10+
Hardop zeggen wat je verbergt. Denkkaravaan leest: Windstil
10+
Geloven in je eigen gedachten. Denkkaravaan leest: Mannus en de onzichtbare kracht (Elflingboek 1)