Wat te doen met verdriet? Denkkaravaan leest: Het meisje en de rots

Thema’s: verdriet, emoties, depressie

Hierom:

  • Klein verhaal over groot verdriet met prachtig samenspel tussen woord en beeld
  • Een bijzondere boek dat raakt. In de positieve zin.
  • Voor wie het ook maar kan gebruiken

Prangende vraag: Wat doe je met verdriet?

Eerste zin: Dit is het verhaal van een meisje dat onverwacht bezoek kreeg. Ze was net deeg aan het kneden voor brood.

Het meisje krijgt een pakket in handen geduwd waar ze niet om had gevraagd: een rotsblok van wel ‘drie auto’s en zeven olifanten’ zwaar. Ze worstelt ermee, ze probeert zich eroverheen te zetten, het een plek te geven. Tevergeefs, want het rotsblok is groot en onverzettelijk. Ze krijgt ook heel wat commentaar van mensen , die haar maar een aansteller vinden of haar de raad geven het gewoon van zich af te zetten. Dan maar naar een ravijn, waar mensen dingen in gooien die ze niet meer willen. Daar krijgt het meisje hulp van een aantal kinderen. Dat zorgt voor een verandering: want hoewel ze het rotsblok nog altijd met zich meezeult, is ze niet meer alleen en lijkt het iets lichter. Wanneer ze opnieuw thuiskomt, blijkt zelfs het ruwe ding niet meer in de weg te staan.

Zelden zo’n aangrijpend en troostend boek in handen gehad. Je zou kunnen zeggen dat het een boek is over verdriet, maar je kan in het rotsblok ook donkerte zien, of rouw, of een andere moeilijke emotie. De grijze potloodtekeningen van Martha Verschaffel zijn werkelijk prachtig: hoe ze inzoomt op bepaalde details zoals de handen die zich aan een touw vastklampen of de kinderen die nieuwsgierig komen kijken. Of hoe ze de zwaarte van het rotsblok en de worsteling van het meisje weergeeft. Dat is om stil van te worden.

“Ze ging op een bankje zitten om op adem te komen. Dat was niet zo simpel. De meeste bankjes waren niet gemaakt voor een mens met een rotsblok.

‘Geef me even tijd. Ik zoek naar de juiste woorden’, zei iemand die naast haar kwam zitten, wijzend op het rotsblok. Samen luisterden ze naar de stilte. Een middag ging voorbij.”

De pure tekst van Kristien In-‘t-Ven zegt veel met weinig woorden: het onverwachte, de diepte, de worsteling, de wanhoop, maar zeker ook de lichtpuntjes, de vriendelijkheid, de troost. De poëzie die beeld en woord samen scheppen, maakt ruimte om er je persoonlijke verhaal in te lezen. Om erover te praten met anderen, om het cadeau te doen aan iemand die het moeilijk heeft, om er troost en herkenbaarheid in te vinden. Want dit boek raakt. In de positieve zin.

Bovendien ook een prachtige uitgave met harde kaft, gekleurde linnen rug en stevig papier.

Het meisje en de rots (6+)

Kristien In-‘t-Ven (tekst)  |  Martha Verschaffel (ill.)  |  Studio Lannoo (vormgeving)  |  ISBN 9789401498234  |  Lannoo  |  80 pag.

Met dank aan Lannoo voor het recensie-exemplaar.

Denk je bij het aankopen van die fijne kinderboeken ook aan de lokale handelaar? Bestel je boek bij een boekhandel via Confituur Boekhandels, Standaard Boekhandel of de vele kleine gespecialiseerde boekhandelaars dichtbij huis.

Dit vind je misschien ook leuk

10+6+
Wuiven is een kunst. Denkkaravaan leest: De armen van de octopus
10+6+
Een zusje kwijt. Denkkaravaan leest: Donsdag
6+
Elke dag is mijn lievelingsdag. Denkkaravaan leest: De Gouden Klok