Thema’s: verdriet, afscheid, orgaandonatie
Het gebeurde plots in de langste nacht. De maan had zich verstopt en duizenden sterren lichtten op. We vlogen tussen de bomen door. We stegen tot boven het groen en doken in volle vaart omlaag. We hoorden enkel ons gezoem en gelach.
Eerst viel haar licht uit.
Toen vielen haar vleugels stil en dwarrelde ze
Als een blad naar beneden.
Tom Mariën schreef een bijzonder prentenboek over afscheid en troost. Het begint met een groep insecten die bijna lichtend door de zwarte nacht vliegen. Maar dan valt het licht van Vuurvliegje uit en dwarrelt ze als een blad naar beneden. Het contrast met de vorige, dynamische en bijna opgewekte prent is opvallend. Je valt als het ware mee met het vuurvliegje en ziet haar daarna stil en kleurloos liggen tegen een grijswitte achtergrond. Dat beeld pakt. En ook de insecten zijn van de kaart. Ze weten niet goed wat doen en brengen haar achtereenvolgens naar Mier die hen zegt dat dat ze “Stuk. Kapot. Kaduuk.” is. Ook bij Uil begrijpen de insecten niet wat er aan de hand is.
‘Ze is aan haar laatste reis begonnen, bedoel ik.’
‘Dat zou ze nooit doen zonder ons’, zei Bij.
‘Sommige reizen maak je nu eenmaal alleen,’ zei Uil en hij zuchtte diep.
Ontreddering en verdriet worden zo poëtisch mooi weergeven in de fijngevoelige prenten van Sassafras De Bruyn en de woorden van Tom Mariën. Zo zitten de vrienden rond Vuurvlieg die in het midden van een rots rust. “Om niet naar elkaar te moeten kijken, keken we om ons heen.” Dat gevoel kent iedereen, maar Tom Mariën kent de kunst om er woorden aan te geven.
De zachtheid wordt verstoord wanneer een poot van Vuurvlieg plots afbreekt. En dan breekt Tor ook nog eens een vleugel af! De insecten begrijpen er niets van, maar vertrouwen Tor die iedereen meeneemt naar Mier. Mier gaat aan het werk en bezorgt Bij een nieuwe vleugel (de oude haperde een beetje) en Tor een nieuwe poot, zodat hij beter kan stappen. En zo leeft Vuurvliegje verder, vinden ze de juiste woorden en verschijnt aan de andere kant van het bos het eerste licht.
“We hadden weer meer ideeën dan zorgen
en knipoogden met z’n allen naar Mier.”
Dit is een prachtig boek met veel lagen waarin iedereen andere dingen kan lezen. Misschien staat het afbreken van de poot wel voor het opschrijven van fijne herinneringen aan iemand die er niet meer is of kan het staan voor orgaandonatie. Wat zien je kinderen erin? En herkennen ze dat ze niet weten wat zeggen of niet begrijpen wat er gebeurt? Daar kan je beslist mooie gesprekken over voeren.
En wat dit boek nog extra bijzonder maakt, is dat Jonas Winterland er een lied bij maakte (te beluisteren via een qr-code in het boek) dat de stem van Vuurvlieg vertegenwoordigt. En dat geeft je zoveel troost.
‘terwijl dit boek zich langzaam sluit
drijf ik weer terug
naar wat ik was
dat was altijd al de afspraak
alles keert terug naar stof en as’
Een boek om stil van te worden en te koesteren.
Het eerste licht
Tom Mariën (tekst) | Sassafras De Bruyn (ill.) | ISBN 9789002274695 | Davidsfonds Infodok
Met dank aan Davidsfonds Infodok voor het recensie-exemplaar.
Denk je bij het aankopen van die fijne kinderboeken ook aan de lokale handelaar? Bestel je boek bij een boekhandel via Confituur Boekhandels, Standaard Boekhandel of de vele kleine gespecialiseerde boekhandelaars dichtbij huis.
