Jan en Vera ontmoeten elkaar aan de oever van een rivier. Jan wil naar de overkant. Samen met nog 2 andere jongens vlechten ze van rietstengels een vlot. Je voelt dat er iets aan de hand is met de wereld: er is geen olie meer, mensen in de stad sterven door de hitte en op andere plekken stopt het niet met regenen. De kinderen zijn vastbesloten naar de overkant te gaan, waar dat ook mag zijn.
Tegelijkertijd is het leven simpel: gaat het regenen, dan maak je een dak. Heb je honger, dan eet je wortels of kersen. Wil je een bed, dan leg je gedroogd gras op de grond. Heb je dorst, dan drink je regen of water uit het meer. Op hun tocht ontmoeten ze nog andere kinderen die elks hun eigen wijsheid en ervaring delen: Tom maakt van hout een huis in een boom, Wies en Josje weten de weg naar zee en waar drinkbaar water is, Willie kan zingen en leert veel van haar slimme vogel.
Er ontstaat een hechte vriendschap tussen de 8 kinderen die vertrouwen hebben in elkaar en in de natuur. Ze denken luidop na en wat ze zien en ervaren, zetten ze in om de anderen te helpen. Dat laat een diepe indruk achter. Het verhaal kabbelt als een rustige rivier: de mooie, eenvoudige zinnen van Klootwijk lezen vlot en gidsen je moeiteloos door het boek. Daardoor leef je mee met de kinderen: je bent blij wanneer het vlot eindelijk gaat varen, wil hen troosten wanneer Vogel verdwijnt, gaat mee op zoek naar eetbaars en lacht om hun experimenten.
Dagen na het lezen, waande ik me nog steeds aan de oever van de rivier, kon ik de wind voelen en vroeg ik me af hoe het met deze kinderen nu zou zijn. Klootwijk roept enerzijds een herkenbare, maar tegelijkertijd bevreemdende sfeer op. Je weet niet wat er met hun ouders is gebeurd, hoe erg deze grillen van de natuur zullen blijven opsteken, hoe het met hen verder moet. En toch is dit een optimistisch, zacht en opgewekt boek vol filosofische vragen en uitspraken:
‘Waar zijn we?’
‘We zijn hier’
“Als je naar de overkant gaat en je bent er aangekomen, dan is de overkant waar je vandaan komt.”
“Dat is slim bedacht. De overkant is nooit waar je bent, je kan er wel naartoe, maar ben je er, dan is het de overkant niet meer.”
“Aan zee kun je van alles vinden. Wat je nodig hebt en wat je niet nodig hebt. Het ligt er vol met dingen. Ook boten en touwen. En dingen die we niet begrijpen.”
“Ik had het al bedacht, maar wist het nog niet”.
Kortom, De wind wijst de weg heeft alles in zich om een klassieker te worden. Het werd prachtig uitgegeven met harde kaft, stevig, glanzend papier en een rustig lettertype. Op de cover en ook in het boek zelf staan bijzonder mooie illustraties van Irene Goede. Klootwijk schreef een teder verhaal over vriendschap, natuur en klimaat. Om te koesteren en tegelijkertijd uitbundig blij en van te worden.
Er is een bundel met praat-, denk- en doetips in de maak over dit boek. Heb je interesse, geef dan alvast je naam op via hallo@denkkaravaan.be
De wind wijst de weg (voorlezen vanaf 7 jaar, zelf lezen vanaf 9 jaar)
Auteur: Wouter Klootwijk
Illustraties: Irene Goede
ISBN 9789025880873
Uitgeverij Leopold
https://www.kinderboeken.nl/boek/de-wind-wijst-de-weg
Met dank aan WPG Kindermedia en Uitgeverij Leopold voor het recensie-exemplaar.
Denk je bij het aankopen van die fijne kinderboeken ook aan de lokale handelaar? Bestel je boek bij een boekhandel via Confituur Boekhandels, Standaard Boekhandel of de vele kleine gespecialiseerde boekhandelaars dichtbij huis. Ook op filosovaardig.nl. vind je heel veel filosofieboeken en -materialen
