Trefwoord: octopus
Hierom:
- Filosofisch en humoristisch verhaal met een octopus in de hoofdrol. Verwondering verzekerd.
- Kleurrijke illustraties van Annemie van Haeringen
- Een boek waarvan je de betekenis stap voor stap moet opduiken
Prangende vraag: Zou het leven makkelijker zijn met acht armen?
Covertekst:
De octopus woont op de bodem van de zee. Hij heeft acht armen en elke arm gebruikt hij voor iets anders. Eén arm is om mee te eten, een andere om mee te schrijven of zich mee te krabben. Maar er is één arm die er maar een beetje bij hangt. De octopus weet niet goed wat hij ermee aan moet, tot hij op een dag een heel verrassend idee heeft…
Het is altijd uitkijken naar nieuwe verhalen van Toon Tellegen. Deze zomer verscheen De armen van de octopus, dat wordt aangekondigd als de ‘opvolger’ van De tuin van de walvis. Dat vond ik alvast een heerlijk boek!
Fijn dat er nu eens een octopus de hoofdrol krijgt in een verhaal. Want die acht armen, daar kan Tellegen wel iets mee.
“Hij had acht armen.
Benen had hij niet.
Als je acht armen hebt, heb je geen benen nodig, meende hij.”
Op zijn onnavolgbare wijze beschrijft Tellegen waarvoor de armen dienen, een spread per arm. De korte zinnen zetten je aan het denken en laten je gniffelen. Want wat is het nut van brieven schrijven als het water alle inkt wist en de brieven nooit aankomen en dus ook nooit worden beantwoord? En wat te denken van de arm om zichzelf moed mee in te spreken en die een klopje op de rug kan geven? De armen krijgen hierdoor een soort van persoonlijkheid en wie meer opzoekt over de octopus, ontdekt dat de realiteit niet zo ver staat van de fictie.
“Het was de arm die altijd aan hem dacht en hem nooit in de steek zou laten.
‘Jij bent mijn liefste arm,’ zie hij soms tegen hem. Dan kronkelde of kwispelde die arm en voelde zich gevleid.”
Tijdens het bezoek van de potvis, komt de octopus op een idee. Hij schenkt zijn arm aan zijn vriend. In ruil krijgt hij een vin die de potvis over heeft. Hoe dat verder gaat, zie en lees je op de laatste pagina. Het absurde einde roept veel vragen op, maar dat zijn we ondertussen wel gewend van de boeken van Tellegen die altijd een filosofische insteek hebben.
De tekeningen van Annemie van Haeringen gebruikt in haar tekeningen een bijzonder kleurenpalet dat een onderzeewereld oproept. De octopus kleurt ze vol, maar de rest van de elementen in haar tekeningen geeft ze vorm met lichte lijnen en kleuren.
Ik miste wat spitsvondigheid in dit nieuwe verhaal, maar heb wel genoten van de humor en originaliteit. En zoals met al het andere werk van Tellegen, laat ik dit ook weer een tijdje liggen en herlees ik het later. Ik vind er vast nieuwe betekenissen en grapjes in.
Zo ga je ermee aan de slag
Het lijkt me ook erg leuk om met kinderen de armen te bespreken en hen zelf te laten bedenken waarvoor armen nodig zouden kunnen zijn. Of laat hen (voordat je het hele verhaal hebt voorgelezen) zelf vertellen, schrijven of tekenen waarvoor die achtste arm kan dienen. Of zoek eens wat feiten op over de octopus (wist je dat dit weekdier 3 harten heeft, een heel knap zenuwstelsel en elke tentakel een quasi-autonoom brein is): alleen die weetjes zorgen ervoor dat je eindeloos zal kunnen filosoferen over mensen en dieren. Verwondering verzekerd!
De armen van de octopus (8+)
Toon Tellegen (tekst) | Annemie van Haeringen (ill.) | ISBN 9789045130392 | Querido | 40 pag.
Met dank aan uitgeverij Querido voor het recensie-exemplaar.
Denk je bij het aankopen van die fijne kinderboeken ook aan de lokale handelaar? Bestel je boek bij een boekhandel via Confituur Boekhandels, Standaard Boekhandel of de vele kleine gespecialiseerde boekhandelaars dichtbij huis.
