Beer heeft het goed in zijn huis. Hij wordt omringd door lieve vrienden en lekkere aardbeientaart. Maar dan wordt alles anders en vertelt er iets dat hij weg moet.
‘Op een ochtend is er iets dat hem vertelt dat hij weg moet. Een zonnestraat, de bladeren in de bomen, een zuchtje wind, alles fluistert dat het tijd is voor iets nieuws.’
Waar hij naartoe gaat, weet Beer niet, maar hij durft te vertrouwen. Doorheen het boek moet Beer zowel op zichzelf als op de dieren rondom hem vertrouwen. Dubuc vertelt een poëtisch en filosofisch verhaal over de moed om het onbekende tegemoet te durven treden. Durf je nieuwe wegen op te gaan wanneer het daarvoor tijd is of houd je vast aan het bekende? Ook wanneer dat je niet meer goed past?
Beer ontmoet onderweg een aantal dieren. Bij Konijn heeft hij het heel gezellig, maar ook hier hoort Beer de stemmen van bomen die hem zeggen dat het tijd is om verder te gaan. En hoewel Beer inderdaad zijn tocht verder zet, steken de twijfels en ongerustheid toch opnieuw de kop op. Waarom is hij niet gebleven bij Konijn? En was het dom van hem om zijn huis te verlaten?
‘Je was nog niet klaar met je reis,’ zegt de kikker.
Maar dan vindt Beer zijn plekje in een lief dal en zit zijn reis erop…
Dit is een lief prentenboek en dat voel je in alles: de sobere tekst, de afgeronde vormen, attente personages en het zachte kleurenpalet. Zo verlaat Beer zijn huis bijvoorbeeld, maar laat hij de deur op een kier staan omdat iemand anders er misschien wel wil wonen. Als volwassene zou je dit boek bijna als meditatie kunnen lezen, kinderen horen vermoedelijk een teder verhaal dat hen vertrouwen brengt. Want net zoals iedereen, zit ook Beer vol angsten en twijfels, maar brengt de reis en het leven rondom hem een nieuwe plek waar hij zich thuis voelt.
Het boek wordt aangekondigd als een “hartverwarmend prentenboek over een beer op zoek naar geluk”. Die omschrijving doet het boek geen eer aan, vind ik. Gelukkig gaat dit boek niet over ‘de zoektocht naar geluk’ (worden we daar nu werkelijk gelukkiger van?) maar word je via een subtiele gelaagdheid aan het denken gezet over hoe om te gaan met verandering en verlies. Voor mij is dit boek tegelijkertijd ook een oproep om stil te staan en te luisteren naar het avontuur dat het leven is.
Beer en het fluisteren van de wind is een lief en filosofisch prentenboek over hoe spannend verandering kan voelen en hoe mooi je eigen reis kan zijn.
Gespreksvragen voor nog meer lees- en denkplezier:
- Waarom lust Beer geen aardbeientaart meer? Wat is er veranderd?
- Is Beer nog dezelfde beer nu hij geen aardbeientaart meer lust?
- Wat is jouw lievelingsgerecht? Is dat altijd zo geweest? Zal dat altijd zo blijven?
- Zal Beer altijd blijven wonen in het dal? Waarom denk je dat?
- Wat blijft je hele leven hetzelfde?
- Blijf jij altijd dezelfde?
“Het is droevig iets kwijt te raken waar je veel van houdt.”
- Wat was Konijn bijna kwijtgeraakt? Waarom?
- Wat is Beer kwijtgeraakt denk je?
- Wat kan je doen als je iets kwijtraakt waar je veel van houdt?
Beer en het fluisteren van de wind (4+)
Marianne Dubuc | Jacques Dohmen (vert.)
ISBN 9789045126197 | Uitgeverij Querido
Met dank aan L&M Books en Uitgeverij Querido voor het recensie-exemplaar.
Denk je bij het aankopen van die fijne kinderboeken ook aan de lokale handelaar? Bestel je boek bij een boekhandel via Confituur Boekhandels, Standaard Boekhandel of de vele kleine gespecialiseerde boekhandelaars dichtbij huis. Ook op filosovaardig.nl. vind je heel veel filosofieboeken en -materialen.
