Ik ben vooral mezelf: filosoferen over identiteit

19-10-2017, INSPIRATIE

ik-ben-vooral-mezelf-2

Gisteren dachten onze kleine filosofen in Wijnegem na over 'identiteit'.

De meegebrachte babyfoto's werden in het geheim verzameld. Daarna gaf ik elk kind om de beurt een foto. Die moest de foto aan het juiste kind geven. Wie een foto kreeg, mocht niet reageren! Grappig hoe dat eindigde: 2 kinderen kregen geen foto, hoewel ze er wel één bij hadden. Andere kinderen werden 'herkend' op meerdere foto's. Wat was er gebeurd? Hilariteit!

Hoe kan je weten of jij het wel bent op de foto? Zegt de foto wie je bent? Speelt het uiterlijk een rol of net het innerlijk? En wat als je verandert?

We dachten na over haar dat verandert, ogen die dezelfde blijven en hoe tweelingen weten wie ze zijn.

Opnieuw tijd voor wat actie: een zelfportret tekenen. En wat is dan het belangrijkste aan jezelf? Iets dat jou echt jou maakt. Dat schreven we op de tekening. Voor sommigen was dit echt een doordenker (maar kwamen er wel),  anderen concentreerden zich eerder op het perfect natekenen van zichzelf. "Maar ik heb geen spiegel!" riep een kind aan het begin van de opdracht uit. Heb je een spiegel nodig om jezelf echt te kunnen zien? Die vraag sneuvelde tijdens de creatieve opdracht. Jammer, maar ze belandt in mijn vragenboekje. Voor een volgende keer....